Tadeusz Nowak. Poeta karnawału i postu – Michał Piętniewicz

Tytułując tę pracę „Tadeusz Nowak. Poeta karnawału i postu” miałem na uwadze wąski aspekt interpretacyjny, który na potrzeby tej publikacji nazywać będę aspektem karnawałowym. Niewątpliwie bowiem rację miał Tadeusz Dąbrowski, pisząc, że Nowak jest poetą religijnym (nazywa go Dąbrowski „chrześcijańskim egzystencjalistą”, w tle mając pewnie na myśli filozoficzną twórczość Gabriela Marcela). Bliższa jednak jest mi wizja Doroty Siwor, która raczej wskazuje na przewrotną religijność Nowaka, religijność, która jest bliżej mitu niż tradycyjnie pojmowanego sacrum.

– Michał Piętniewicz

Michał Piętniewicz

(ur. 1984) doktor nauk humanistycznych UJ w zakresie literaturoznawstwa. Adiunkt w Katedrze Badań Filologicznych Wschód–Zachód Uniwersytetu w Białymstoku. Wydał arkusz poetycki Oddział otwarty jako nagrodę w projekcie Biura Literackiego „Połów 2008”, a także tomiki poetyckie: Odpoczynek po niczym (2011), Na oścież (2014), Obiecane miejsce (2018), zbiór opowiadań Tarnowskie baśnie i mity (Miniatura 2012). Jego najnowsza publikacja to książka krytycznoliteracka Lektury z biblioteki osiedlowej (2018).

Publikuje artykuły, szkice o literaturze oraz wiersze między innymi w: „Dekadzie Literackiej”, „Arcanach”, „Arkadii”, „Ha!arcie”, „Pamiętniku Literackim”. Wyróżniany w konkursach poetyckich, między innymi im. Zbigniewa Dominiaka „Moje świata widzenie” czy w konkursie im. Witolda Gombrowicza „Przeciw poetom”. Stypendysta Prezydenta Miasta Krakowa w dziedzinie literatury w 2012 roku oraz Fundacji Grazella w 2017 roku. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2019. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Tadeusz Nowak 

(ur. 1930 w Sikorzycach, zm. 1991 w Skierniewicach) – poeta, prozaik, tłumacz literatury rosyjskiej i węgierskiej. Pochodził z ziemi tarnowskiej, która – jako mała ojczyzna poety – odegrała znaczącą rolę w jego twórczości, zaliczanej do nurtu wiejskiego. Zadebiutował w 1948 roku, publikując wiersz w czasopiśmie „Wici”, natomiast jego debiutem książkowym był tomik Uczę się mówić z 1953 roku. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1956 roku należał do Związku Literatów Polskich. Publikował w „Twórczości”. W latach 1968-1986 pracował w redakcji „Tygodnika Kulturalnego”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł na zawał serca 10 sierpnia 1991 roku. Do wierszy Nowaka muzykę napisali Marek Grechuta, Przemysław Gintrowski, Grzegorz Turnau, Dorota Ślęzak i Marcin Styczeń. Na podstawie jego utworów powstały liczne ekranizacje, przedstawienia teatralne i słuchowiska radiowe.

Publikacja powstała dzięki wsparciu Instytutu Literatury w ramach Tarczy dla literatów.

Wydawca: Wydawnictwo Adam Marszałek
Miejsce i rok wydania: Toruń 2021
Redakcja: Szymon Gumiennik, Iwona Banasiak
Korekta: Michał Dahl
ISBN: 978–83–8180-492-9