Ucho środkowe - Wojciech Brzoska

"Z kim rozmawia bohater? Z cieniem? Z żeńską częścią świadomości? Z ciałem obok? Nie ma żadnego «obok». Wszystko jest w środku. Ciało jest wspólne, choć ma dwie płcie. Lęki jednej są obsesjami drugiej. Jeżeli jedno skacze w ogień, drugie już liczy płomienie. Role w tym związku są policzone i jednocześnie niepoliczalne. jeżeli jedno jest szalone, drugie musi dobrze znać drogę do ośrodka terapeutycznego. To są wiersze o żarliwej i bolesnej jedności. Zamykając książkę, pozostajemy na nią otwarci". - Karol Maliszewski

"Wojna i pokój. Przeszłość rzucająca gęsty cień na dzisiaj. Odejścia i powroty. Przegadane noc i ciche dni. Ucho środkowe to kameralna, intymna, introwertyczna medytacja na temat związku, opowieści o jego etapach i zmaganiach z rolami przypisanymi przez kulturę. Liryka Brzoski nie jest wyłącznie poetycką relacją, nie lokuje się gdzieś z boku, wiersz bierze udział w tej komunikacji (i rozdarciu), staje się jej «językiem». Czasem brzmi jak mantra, czasem jak rytualne zaklęcie - odwrotnie niż w baśniach, znacznie bliżej realu". - Radosław Kobierski

Wojciech Brzoska, ur. 1978. Muzykujący poeta, kaowiec i major. Wydał osiem książek poetyckich, między innymi Przez judasza (2008), drugi koniec wszystkiego (2010) i Jutro nic dla nas nie ma (2017). Publikował w wielu czasopismach i antologiach. Jego wiersze były tłumaczone na język niemiecki, angielski, czeski, słowacki, słoweński, serbski i hiszpański. Nagrał kilka płyt - ostatnio jako Brzoska i Gawroński Zapominanie (2019) oraz z trio Brzoska/Marciniak/Markiewicz Wpław (2019). Od wielu lat zawodowo związany z więziennictwem. Mieszka w Katowicach.